آخرین سمت او وزیر آموزش و پرورش در دولت قبلی لبنان بوده است.
- نتایج گفتگوهای دوحه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگر حوادث تلخ روزهای گذشته اتفاق نمی‌افتاد، این گره باز نمی‌شد و این مشکلات بین گروه حاکم و مخالفان تا مدتی طولانی ادامه پیدا می‌کرد. این اتفاقات عامل فشاری برای جستجوی یک راه حل شد. آنچه که در دوحه اتفاق افتاد یک نتیجه اساسی بود که بدون آن نمی‌توانستیم به هیچ راه حلی برسیم.
در این توافق مخالفان به بعضی از خواسته‌های خود رسیدند. گروه مخالف چیزهایی را به دست آورد و چیزهایی را از دست داد، همچنین گروه حاکم چیزهایی را به دست آورد و چیزهایی را از دست داد ولی در نهایت توافق به نفع لبنان بود و لبنان برنده این توافق است.
- آیا این توافق آتش‌بس بود یا یک صلح واقعی؟
در سال 1950 لبنان تهدیداتی را از سر گذراند که ملت لبنان بهای سنگینی را بابت آن پرداخت و به این نتیجه رسیدند که این مبارزات باید بدون برنده و بازنده تمام شود و گروه‌ها به یک توافق برسند. به نظر من توافق سال 1947 و توافق طائف توافقاتی قانونی بودند ولی توافق دوحه یک توافق اساسی، معاهده‌ای و قانونی بود و ممکن است نتایج آن تا مدتهای طولانی ادامه یابد.
- آیا می‌توان توافق دوحه را با توافق طائف مقایسه کرد؟
طائف توافقی بود که با حضور تعدادی از کشورهای اسلامی و عربی صورت گرفت ولی توافق دوحه فقط بین گروه‌های لبنانی و عربی و منطقه‌ای نبود. برای به نتیجه رسیدن این توافق و برای اینکه یک توافق مقطعی جهت حوادث اخیر نباشد، توافق دوحه امتدادهای سیاسی منطقه‌ای و سیاسی فراوانی داشت.
منبع: همشهری امارات
